Wat te doen als je kat geopereerd moet worden?

Als je kat geopereerd moet worden, dan is het allerbelangrijkste waar je rekening mee moet houden, dat hij nuchter de operatie in gaat. Dit betekent dat een bepaald aantal uren van tevoren niet gegeten heeft. Hoeveel uur dit moet zijn, dat hangt onder andere af van het type ingreep en de bouw van je kat. Vraag dit daarom goed na aan de dierenarts, zodat je zeker weet dat je kat geen voedsel meer in de maag heeft zitten als hij onder narcose gaat. Het gevaar bestaat anders namelijk dat zijn lichaam op de narcose gaat reageren door te kotsen. En dat kan erg gevaarlijk zijn, omdat de kat juist op dat moment onder narcose is. De maaginhoud kan daardoor in de luchtpijp terechtkomen, waardoor je kat kan stikken.

Daarnaast is het ook erg belangrijk dat je kat helemaal vrij is van ongedierte, zoals wormen of vlooien. Sommige mensen willen graag het zekere voor het onzekere nemen. Daarom denken ze er goed aan te doen als ze hun kat nog vlak voor de operatie een ontwormingskuur geven. Of nog even snel behandelen tegen eventuele vlooien. Maar wat zij niet weten, dat is dat de narcose hierdoor beinvloed kan worden. Als je je kat nog moet behandelen tegen dit soort parasieten, zorg er dan voor dat je van te voren goed bij je dierenarts navraagt hoeveel dagen van tevoren je dit nog mag doen, zonder dat het nadelige gevolgen heeft voor de narcose.

Vlak voor, tijdens, en na de operatie

Probeer er voor te zorgen dat je zelf je kalmte bewaart. Een kat is namelijk erg gevoelig voor stress en hij zal het zeker aan je merken als je erg zenuwachtig bent. Hij voelt dit aan, en hij zal dit gevoel dan ook snel overnemen. Want als het baasje zich zorgen maakt, dan zal er wel iets vervelends gaan gebeuren. Daarnaast is het erg belangrijk dat je je kat vervoert in een goed afsluitbaar reismandje. Voor en na de operatie heeft hij dan een eigen plekje. Hier kunnen geen andere dieren bij komen en kan hij dus rustig bij komen van de narcose.

Zorg er bovendien voor dat er iemand (het liefst jijzelf) de rest van de dag na de operatie bij je kat kan blijven om hem in de gaten te houden. Mocht er na de operatie iets aan de hand zijn met je kat, dan moet dit wel meteen opgemerkt worden. Het werkt bovendien ook enorm geruststellend na zo’n stressvol moment als er iemand bij hem in de buurt is.

Depressieve kat

Net als een mens, kan ook een kat depressief worden. Veel mensen vragen zich op een gegeven moment af wat er toch met hun kat aan de hand is als hij zich opeens anders gaat gedragen; zeker als de dierenarts vervolgens geen enkele ziekte of kwaal kan ontdekken. Als hij veel minder eetlust heeft, lusteloos is, geen behoefte heeft aan aandacht, of zelfs wegkruipt, kan dit erop wijzen dat hij last heeft van een depressie. Dat wil zeggen: als de dierenarts alle mogelijke lichamelijke oorzaken heeft uitgesloten, inclusief ouderdom.

Wat kan een depressie bij een kat veroorzaken?

Een kat kan in een depressie terechtkomen door een duidelijk aanwijsbare gebeurtenis. Denk hier bijvoorbeeld aan het overlijden van iemand waar hij erg aan gehecht was. Dat kan overigens zowel een mens als een andere kat zijn. Maar ook een nare kwaal kan voor een depressie zorgen, bijvoorbeeld als hij door die kwaal in zijn bewegen beperkt wordt. In dit soort situaties is het in elk geval aan te raden om hem de tijd te geven om dit nare gevoel een plekje te geven. En probeer het eens uit of hij af te leiden is met een leuk spelletje op z’n tijd.

Wat zijn de symptomen bij een depressieve kat?

Een depressieve kat vertoont vergelijkbare symptomen als een depressieve mens. Dus als je vermoedt dat je kat depressief is, let er dan vooral op of je de volgende symptomen herkent: zondert hij zich af zodra er iemand in de buurt is, of als er harde geluiden te horen zijn? Heeft hij geen zin meer om te eten? Speelt hij niet meer? Jaagt hij niet meer op vogeltjes in de tuin? Verzorgt hij zijn vacht niet meer? Deze symptomen duiden erop dat er echt iets met hem aan de hand is.

Wat kun je doen om je depressieve kat te helpen?

Probeer in elk geval niks te forceren! Je kat heeft deze gevoelens niet voor niks. Als de depressie waar hij aan lijdt echt heel zwaar is, dan heeft het totaal geen zin om jezelf op te dringen aan je kat. Sterker nog: het zal averechts werken. Natuurlijk kun je hem best wel van tijd tot tijd uitdagen tot een leuk spelletje, maar als hij er geen zin in heeft, zal hij het des te meer waarderen als je hem hierin goed aanvoelt. Rust, ruimte en begrip, dat is wat je kat echt nodig heeft.

Tastzin bij een kat

Een kat is een dier met een bijzonder verfijnd lichaam. Hij maakt de hele dag door gebruik van allerlei reflexen en zintuigen die het leven voor hem een stuk veiliger en gemakkelijker maken. Niet alleen zijn reuk, zicht en gehoor zijn enorm verfijnd als je het vergelijkt met veel andere dieren, maar ook zijn tastzin is veel uitgebreider dan bij de meeste andere dieren. Een kat heeft over zijn hele lijf allerlei tastzintuigen die hem belangrijke informatie geven over zijn omgeving.

De tastharen

Zodra een kat eenmaal een prooi heeft gevangen, dan kan hij hem niet zo goed meer zien, omdat zijn ogen er vooral gemaakt zijn om goed in de verte te kijken. Daarom gebruikt een kat zowel zijn snorharen als de tastharen op zijn voorpoten om toch bepaalde informatie over zijn prooi binnen te krijgen. Met al deze tastharen voelt de kat waar hij het beste kan bijten om zijn prooi zo snel mogelijk te doden, en hij merkt het daarmee bovendien als zijn prooi aan zijn houdgreep probeert te ontsnappen.

Daarnaast heeft een kat ook een aantal tastharen op zijn kop die hij gebruikt om beter te kunnen navigeren. Zo gebruikt een kat zijn snorharen om een doorgang af te meten, zodat hij weet of hij erdoorheen past. En hij gebruikt tevens de tastharen rond zijn ogen en op zijn kin bij het navigeren in de ruimte waarin hij op dat moment verblijft.

De overige tastzintuigen

De voetkussentjes van een kat zijn bijzonder geavanceerd. Hij gebruikt ze tijdens het lopen om te voelen over welk soort oppervlakte hij zich bevindt. Met deze voetkussentjes neemt hij de temperatuur van de ondergrond waar, maar ook hoe ruw het is en of er sprake is van een hellend oppervlakte. En hij kan zelfs tot op zekere hoogte “horen” met zijn voeten, want als er iemand (een mens of een prooidier) nadert, dan registreren zijn voetkussentjes zelfs de allerzachtste trillingen in de ondergrond.

Verder gebruikt een kat zijn neus, zijn tong en zelfs alle vachtharen over zijn gehele lijf om zijn omgeving en de daarin aanwezige objecten waar te nemen. Wat echter wel opvallend is, dat is dat een kat heel anders op warmte reageert dan wij. Als een kat bijvoorbeeld op een warme kachel gaat liggen, dan kan het zijn dat zijn vachtharen al aan het verschroeien zijn, maar dat hij nog lang geen pijn voelt.

Agressieve kat

In principe is er niks mis met bepaalde vormen van agressief gedrag bij een kat. Agressie is voor katten namelijk een normaal onderdeel van hun communicatie. Echter, als een kat vaak agressief is, dan kan dat erop duiden dat er iets met hem aan de hand is. Op deze site behandelen we verschillende vormen van agressief gedrag. We geven daarnaast ook tips voor als er sprake is van een onderliggend probleem bij een agressieve kat.

Verschillende vormen van agressief gedrag bij een kat

De ene soort agressieve gedrag is de andere niet. Agressie bij een kat kan onder andere veroorzaakt worden door pijn, angst, territoriaal gedrag, maar ook tijdens spel, of als hij geaaid wordt, als de status “uitgevochten” moet worden, en als een vorm van “moederliefde” (maternale bescherming). Als je kat regelmatig agressief is, is het noodzaak om in elk geval zo snel mogelijk bij de dierenarts langs te gaan, zodat hij/zij kan onderzoeken of hij ergens pijn heeft. Zodoende kan snel vastgesteld worden of hij medische hulp nodig heeft. Maar behalve dat, kan een dierenarts je ook ondersteunen om je te helpen bij het socialer maken van je kat. Het diertje lijdt er namelijk niet alleen zelf onder, maar hij kan ook andere dieren en mensen verwonden. Agressief gedrag tegen andere katten en honden om het territorium te verdedigen, is eigenlijk heel normaal. Maar het is zeker niet normaal als ze altijd agressief en aanvallend zijn.

Hoe laat een kat weten dat hij boos is?

Normaal gesproken geeft een kat eerst bepaalde waarschuwingssignalen, voordat hij agressief wordt. Deze signalen zijn bijvoorbeeld wijd geopende ogen met vergrote pupillen (angst), of juist zeer vernauwde pupillen (terugdreigen). Daarnaast zijn oren die plat in de nek liggen, een rechte staart met uitstaande haren, en blazen en/of “zangerig” mauwen alleen waarschuwingen voor een agressieve aanval.

Hoe kun je je agressieve kat helpen socialer te worden?

Bij agressief gedrag kun je hem het beste zo snel mogelijk afleiden, bijvoorbeeld met het introduceren van een speeltje. Hij raakt er even van in de war, omdat je plotseling het doelwit verandert. Het is tevens een goed idee om hem ook op andere, rustige momenten “aan te vallen” met bijvoorbeeld een pluchebeest. Mocht hij jou tijdens dit spel toch aanvallen, draai je dan gewoon om. Daarmee maak je duidelijk dat je er niet van gediend bent. Blijf sowieso rustig kalm, ook qua stemgebruik. En voer hem nooit direct nadat hij agressief is geweest, want je kat zal dat alleen maar zien als een beloning.

Botbreuken bij de kat

Meestal als een kat een bot breekt, dan zal dat ergens in zijn pootje zijn. “Een kat komt altijd op z’n pootjes terecht” zegt men wel eens. En inderdaad, als een kat ergens vanaf valt, dan zorgen zijn enorm goede reflexen ervoor dat hij (vrijwel) altijd op zijn pootjes landt. Maar dat betekent natuurlijk niet dat hij er geen botbreuk(en) aan kan overhouden. Daarnaast kan een kat natuurlijk ook ruzie krijgen met een ander dier, of mishandeld worden door een mens. Als er daardoor een bot in minimaal twee stukken breekt, verbrijzelt, te ver doorbuigt, splijt, of barst dan is er sprake van een botbreuk.

Symptomen

Als een kat een botbreuk heeft opgelopen, dan valt het meestal als eerste op dat hij het verwonde lichaamsdeel niet meer kan gebruiken. De plek kan tevens opgezwollen zijn (oedeem), of er kunnen zelfs bloedende wonden te zien zijn. Bijvoorbeeld omdat er een scherp stuk gebroken bot door de huid heen steekt. Het kan ook zijn dat je niks merkt aan de bewegingsvrijheid van de kat, maar dat er wel een verschil merkbaar is in het gedrag van de kat. Dat afwijkende gedrag kan dan veroorzaakt worden doordat je kat veel pijn heeft.

Prognose

Als je snel met je kat naar de dierenarts gaat, dan is de prognose vrijwel altijd goed. De botbreuk zal eerst uitgebreid door de dierenarts onderzocht worden. Dit kan door het gebroken lichaamsdeel te bewegen en te luisteren of er sprake is van crepitatie. Crepitatie is het schurende geluid van botstukken die over elkaar bewegen. Indien nodig zal er nog een rontgenfoto gemaakt worden. Het bot moet daarna eventueel gezet worden. De dierenarts zal indien nodig gebruik maken van schroeven, beenpennen, een botplaat, of speciaal draad, om ervoor te zorgen dat het gebroken bot op z’n plek blijft, en zodoende weer aan elkaar kan groeien.

Het kan zijn dat je het advies krijgt om je kat de komende tijd in een bench te houden. Dit is zodat zijn lichaam genoeg rust krijgt om de breuk te laten helen. Hoe lang dit duurt, is helemaal afhankelijk van de aard van de breuk, maar ook van het karakter van de kat.

Over het algemeen zal een botbreuk goed helen, en zal je geliefde huisdier binnen aanzienlijke tijd weer de oude zijn. Soms echter, zal je kat nooit meer helemaal pijnvrij zijn, bijvoorbeeld als het buiten koud en nat is.

Bang en schuw

Een bange, schuwe kat is vaak zo geworden, doordat hij in de eerste maanden van zijn leven niet of nauwelijks met mensen in aanraking gekomen is. De eerste 2 tot 4 weken van hun leven zijn voor een kat erg belangrijk. Deze tijd wordt dan ook niet voor niks de inprentingfase genoemd. Katten doen hier de belangrijkste indrukken op, die in hun beleving ingeprent worden. Als het concept “de mens” niet ingeprent is in deze eerste paar weken, zullen ze wegkruipen of zelfs gaan blazen of spugen als er een mens bij hen in de buurt komt. Ze kunnen zelfs in paniek raken of je aanvallen als je probeert om ze te aaien of op te pakken. En dit kan lelijke verwondingen tot gevolg hebben, dus wees hier erg voorzichtig mee.

Wat kun je eraan doen als je kat bang en schuw is?

Verwacht in elk geval niet dat een bange, schuwe kat een allemansvriend wordt. Hij zal altijd enigszins verlegen blijven, en wegkruipen als er bezoek langskomt. Hou er rekening mee dat een kat die ooit bang en schuw was, hooguit sociaal zal worden naar 1 of 2 mensen. Een dergelijke kat hoort dan ook niet echt thuis in een groot of druk gezin. Als je gaat proberen om je bange, schuwe kat te laten wennen aan mensen, zorg er dan voor dat hij een veilig plekje heeft waar hij zich in kan terugtrekken. Zoek hem ook niet op als hij daar is. Dat plekje is echt van hem, dus neem die privacy ook niet van hem af, door er binnen te dringen. Probeer vervolgens eens rustig op de bank te gaan liggen (ga er ’s nachts desnoods slapen). Hou dit net zo lang vol totdat de kat vanuit nieuwsgierigheid besluit om zelf een kijkje te komen nemen.

En als hij dan eenmaal komt kijken, onderga het dan gewoon, zonder zelf te reageren. Met andere woorden: laat het gewoon gebeuren. Zodra de kat merkt dat het veilig is om dicht bij je in de buurt te zijn, dan is de eerste stap gemaakt! Daarna kun je voorzichtig proberen om je kat op gelijke hoogte te benaderen. Loop nooit direct op je kat af als hij zich gespannen voelt, maar wacht tot hij ontspannen is. Kijk hem daarbij in elk geval nooit direct in de ogen. Kijk liever langs hem heen en knipper wat met je ogen. Daarmee vertel je je kat namelijk dat je vrede met hem sluit.

Ringworm bij de kat

Een kat kan wel eens last krijgen van ringworm. Als door een dierenarts de diagnose ringworm wordt gesteld, komt het vaak voor dat het baasje van de kat in eerste instantie verbaasd is, want de naam “ringworm” doet vermoeden dat het iets met wormen te maken heeft, maar niets in minder waar. Ringworm is namelijk een schimmelinfectie. De schimmels groeien in de dode, oppervlakkige lagen van de vacht, de huid en de nagels. “Ringworm” is dan ook een inmiddels sterk verouderde benaming, die eigenlijk alleen nog maar in de volksmond gebruikt wordt. Een dierenarts spreekt dan ook over dermatofytose in plaats van “ringworm”. De schimmels die de infectie veroorzaken worden dermatofyten genoemd.

Besmettelijkheid van ringworm bij een kat

Er bestaan enkele tientallen verschillende soorten dermatofyten, die stuk voor stuk een eigen voorkeur hebben voor een bepaalde diersoort. Als een kat last heeft van ringworm, dan is dat vrijwel altijd een andere dermatofyt dan bijvoorbeeld bij een hond met ringworm, maar het is wel mogelijk dat een kat een hond besmet, of andersom. Bovendien is het heel goed mogelijk dat de infectie overgebracht wordt op een mens. Vooral kinderen lopen een groot risico om ermee besmet te worden. En daarom is het ook belangrijk om zo snel mogelijk advies te vragen aan de dierenarts en zijn of haar instructies goed op te volgen.

Hoe ziet ringworm bij een kat eruit?

Dat is precies het probleem! Er is geen eenduidige beschrijving te geven van hoe zo’n schimmelinfectie bij een kat eruitziet. Bij de ene kat zijn er ernstige huidafwijkingen te zien, terwijl er bij de andere kat slechts een paar kleine plekjes zien zijn. En soms is er zelfs helemaal niks te zien! Een kat met ringworm waarbij niks raars te zien is, is alleen een drager van de schimmel. Hij heeft dan weliswaar zelfs nergens last van, maar hij is wel besmettelijk!

Meestal ziet ringworm eruit als enigszins ronde plekken, die zich ook uitbreiden. Op deze plekken verliest de kat veel haar en ook veel huidschilfers. De plekken zitten meestal rond de kop, pootjes en/of de oren.

Ringworm kan ook veel lijken op andere huidaandoeningen, zoals een vlooienallergie of kattenacne. Meestal worden de plekken ook kaal. Maar de mate van schilfering, ontsteking en jeuk varieert enorm. Een enkele keer kan het er zelfs op lijken dat de kat alleen maar last heeft van een simpele oorontsteking, dus het kan nooit kwaad om zelfs maar bij de kleinste twijfel naar je dierenarts te gaan.

Vlooien bij de kat

Het is de nachtmerrie van alle kattenliefhebbers: een kat met vlooien! Het is niet alleen erg vervelend voor de kat zelf, maar ook voor de rest van het gezin en je overige huisdieren. Kattenvlooien voelen zich namelijk ook prima thuis in de vacht van een hond, of op de mensenhuid. Vlooien planten zich razendsnel voort, en daarom is het ook erg belangrijk dat je je kat zo snel mogelijk behandelt, voordat iedereen er straks last van heeft.

Jeuk, pijn en zelfs lintwormen!

Een vlooienbeet zorgt niet alleen voor ontzettend veel jeuk, maar de beet zelf doet ook nog eens flink zeer. Het is daarom enorm stressvol voor een kat om vlooien te hebben. Maar ze kunnen er ook nog eens ziek van worden. Soms krijgt een kat namelijk een vlo te pakken en bijt hij hem dood, maar vlooien kunnen wel larven van lintwormen bij zich dragen. En als hij hem doorslikt, kan hij er dus ook nog eens lintwormen aan overhouden.

Een kat met een vlooienallergie

Als een kat minimaal een keer door een vlo gebeten is, dan kan zijn lichaam een allergie ontwikkelen voor de vloeistof die de vlo in het wondje achterlaat, zodat het bloed niet gaat stollen. Meestal gebeurt dit pas na een flink aantal beten, maar als je eenmaal een vlo hebt aangetroffen, dan is dit over het algemeen slechts het topje van de ijsberg. Vaak is een dier dan al ontzettend vaak gestoken. En zodra hij allergisch is geworden, gaan opeens ook de oudere beten flink jeuken. Opeens wordt je kat helemaal gek van de jeuk. Hij zal zichzelf vervolgens krabben en bijten totdat het bloedt!

Wat kun je eraan doen?

Er zijn ontzettend veel antivlooienmiddelen op de markt, maar elke dierenarts zal je aanraden om selamectine te gebruiken. Dit middel werkt het best tegen vlooien omdat het niet alleen de volwassen vlooien doodt, maar ook de eitjes op het dier, en zelfs de vlooien en larven in de omgeving. Je hoeft slechts een pipet toe te dienen, en je kat is daarmee zelfs meteen ontwormd! Selamectine is tevens 100% veilig voor kittens en pups.

Het is daarnaast ook prettig en effectief om de vacht van je kat regelmatig goed uit te kammen met een ijzeren(!) vlooienkam. En het kan natuurlijk ook zeker geen kwaad om daarnaast ook nog eens je huis te behandelen met een antivlooienmiddel, zodat je kat niet telkens opnieuw last krijgt van vlooien.

Verschillende soorten krabpalen

De nagels van de kat zijn van groot belangrijk om tal van redenen. Een kat gebruikt zijn nagels namelijk tijdens het vechten, tijdens het uitrekken, tijdens het spelen en ook om er zijn territorium mee af te bakenen. Het is daarom ook heel normaal dat een kat zijn nagels goed onderhoudt. Hij houdt ze scherp door herhaaldelijk te krabben aan het liefst ruwe oppervlakten die ook lekker veel weerstand geven. Je doet je kat daarom een groot plezier als je een krabpaal voor hem koopt.

Horizontaal krabben, verticaal krabben, of allebei?

Als je een krabpaal wil gaan kopen voor jouw kat dan is het een goed idee om eerst eens goed het krabgedrag van je kat te observeren. Er zijn namelijk katten die zich het liefst op hun achterpoten uitrekken, om vervolgens hun nagels ergens in uit te zetten waaraan ze van boven naar beneden hun nagels eens goed kunnen slijpen, terwijl er ook katten zijn die hun nagels het liefst slijpen op een horizontaal oppervlakte. Koop je een krabpaal die eigenlijk niet past bij de voorkeur van jouw kat, dan is de kans vrij groot dat hij alsnog een ander voorwerp gaat gebruiken, en dat is niet alleen zonde van de aankoop, maar ook van het meubelstuk dat hij kapot maakt.

Met andere woorden: krabt je kat het liefst horizontaal, koop dan krabpaal met op z’n minst een horizontaal stuk. Krabt hij het liefst verticaal, houd daar dan op dezelfde manier rekening mee bij de aankoop van de krabpaal.

Maar let op: sommige katten houden zowel van horizontaal als verticaal! Voorzie dan ook in deze behoefte, want anders gaan alsnog de gordijnen, of dat stuk tapijt naar de knoppen.

Krabpalen die extra bewegingsruimte opleveren

Er bestaan heel simpele, kleine krabpalen, maar er bestaan ook zeer uitgebreide modellen met meerdere verdiepingen, ingebouwde speeltjes en een of meerdere speelhuizen waarin je kat zichzelf kan terugtrekken. Dit laatste type levert naast de verschillende krabmogelijkheden ook extra veel bewegingsruimte op voor de kat. Dit kan vooral voor binnenkatten echt een uitkomst zijn, omdat bij hen al snel de verveling toe kan gaan slaan. En hoe tegenstrijdig het misschien ook kan lijken om bijvoorbeeld juist in een klein appartementje een extra grote krabpaal neer te zetten, is dat eigenlijk precies hetgeen wat je kat nodig kan hebben om niet verveeld te raken. Een verveelde kat kan een probleemkat worden, maar als je hem genoeg speel- en krabmogelijkheden geeft, kun je heel veel problemen voorkomen.

De welbekende gekke vijf minuten

Als je een kat hebt, dan zal het je vast wel eens opgevallen zijn: de gekke 5 minuten! Je zit lekker rustig op de bank, je kat ligt lekker bij je op schoot te spinnen, en opeens vliegt hij zonder reden op en rent hij als een bezetene de kamer rond. En als je meer dan een kat hebt, doen ze waarschijnlijk net zo hard mee! Het gekke is dat dit elke dag zo’n beetje rond dezelfde tijd gebeurt, alsof ze klok kunnen kijken. Als je kat (of katten) alleen maar rondrennen, is er op zich natuurlijk niks aan de hand. Maar sommige katten maken het wel erg bont; dan ziet de woonkamer er binnen de kortste keren uit alsof er een wervelstorm doorheen geraasd heeft. En na deze razernij is je kat opeens weer de rust zelve, alsof er een knopje omgaat. Hij begint zich weer rustig te wassen, of hij gaat op z’n dooie gemak een tukje doen.

Waar wordt dit gedrag door veroorzaakt?

Eigenlijk is het antwoord op deze vraag heel simpel: het is het instinct van de kat. Het is het natuurlijke jachtgedrag van de katachtige. De gekke 5 minuten vinden meestal namelijk plaats in de vroege ochtend of in de vroege avond, en in het wild zijn dit de beste tijdstippen om te gaan jagen. Een kat luiert het grootste gedeelte van de dag, maar op deze momenten raakt hij zijn overtollige energie kwijt, door op jacht te gaan. Echter, in een woonkamer valt er natuurlijk niet echt te jagen, zoals dat in het wild wel het geval is. En daarom zullen twee of meer katten die samen in een huis wonen op deze momenten vaak achter elkaar aan gaan rennen. En een kat die alleen bij zijn baasje woont zal op deze momenten hun baasje uitlokken om mee te gaan doen. Het is erg grappig om te zien hoe je kat telkens weer voor je wegvlucht, om je vervolgens opnieuw te dagen.

Kunnen deze gekke 5 minuten voorkomen worden?

Ja, als je ervoor zorgt dat je vaak genoeg met je kat speelt, dan zal hij minder vaak, minder hevig, of zelfs helemaal niet meer rond gaan rennen. Je hebt er dan namelijk voor gezorgd dat hij zijn energie al kwijt is. Je kunt hiervoor van alles gebruiken: een nepmuis, een (stuiter)balletje, een pluchebeest, enz.

Mocht je kat toch ook nog op andere (ongewenste) momenten aan zijn gekke 5 minuten beginnen, bijvoorbeeld middenin de nacht, dan kun je je kat het beste gewoon negeren. Dan houdt hij er namelijk het snelst mee op.

Probeer er in elk geval voor te zorgen dat hij genoeg gespeeld heeft, en dus moe genoeg is, voordat je naar bed gaat. Dit kun je alleen bereiken als je gedurende een langere periode met genoeg regelmaat met hem speelt. En als het je lukt om vaak en regelmatig genoeg met je kat te spelen, kun je op termijn het energieverbruik van de gekke 5 minuten uitspreiden over de gehele dag.