Als je kat geopereerd moet worden, dan is het allerbelangrijkste waar je rekening mee moet houden, dat hij nuchter de operatie in gaat. Dit betekent dat een bepaald aantal uren van tevoren niet gegeten heeft. Hoeveel uur dit moet zijn, dat hangt onder andere af van het type ingreep en de bouw van je kat. Vraag dit daarom goed na aan de dierenarts, zodat je zeker weet dat je kat geen voedsel meer in de maag heeft zitten als hij onder narcose gaat. Het gevaar bestaat anders namelijk dat zijn lichaam op de narcose gaat reageren door te kotsen. En dat kan erg gevaarlijk zijn, omdat de kat juist op dat moment onder narcose is. De maaginhoud kan daardoor in de luchtpijp terechtkomen, waardoor je kat kan stikken.

Daarnaast is het ook erg belangrijk dat je kat helemaal vrij is van ongedierte, zoals wormen of vlooien. Sommige mensen willen graag het zekere voor het onzekere nemen. Daarom denken ze er goed aan te doen als ze hun kat nog vlak voor de operatie een ontwormingskuur geven. Of nog even snel behandelen tegen eventuele vlooien. Maar wat zij niet weten, dat is dat de narcose hierdoor beinvloed kan worden. Als je je kat nog moet behandelen tegen dit soort parasieten, zorg er dan voor dat je van te voren goed bij je dierenarts navraagt hoeveel dagen van tevoren je dit nog mag doen, zonder dat het nadelige gevolgen heeft voor de narcose.

Vlak voor, tijdens, en na de operatie

Probeer er voor te zorgen dat je zelf je kalmte bewaart. Een kat is namelijk erg gevoelig voor stress en hij zal het zeker aan je merken als je erg zenuwachtig bent. Hij voelt dit aan, en hij zal dit gevoel dan ook snel overnemen. Want als het baasje zich zorgen maakt, dan zal er wel iets vervelends gaan gebeuren. Daarnaast is het erg belangrijk dat je je kat vervoert in een goed afsluitbaar reismandje. Voor en na de operatie heeft hij dan een eigen plekje. Hier kunnen geen andere dieren bij komen en kan hij dus rustig bij komen van de narcose.

Zorg er bovendien voor dat er iemand (het liefst jijzelf) de rest van de dag na de operatie bij je kat kan blijven om hem in de gaten te houden. Mocht er na de operatie iets aan de hand zijn met je kat, dan moet dit wel meteen opgemerkt worden. Het werkt bovendien ook enorm geruststellend na zo’n stressvol moment als er iemand bij hem in de buurt is.

Meestal als een kat een bot breekt, dan zal dat ergens in zijn pootje zijn. “Een kat komt altijd op z’n pootjes terecht” zegt men wel eens. En inderdaad, als een kat ergens vanaf valt, dan zorgen zijn enorm goede reflexen ervoor dat hij (vrijwel) altijd op zijn pootjes landt. Maar dat betekent natuurlijk niet dat hij er geen botbreuk(en) aan kan overhouden. Daarnaast kan een kat natuurlijk ook ruzie krijgen met een ander dier, of mishandeld worden door een mens. Als er daardoor een bot in minimaal twee stukken breekt, verbrijzelt, te ver doorbuigt, splijt, of barst dan is er sprake van een botbreuk.

Symptomen

Als een kat een botbreuk heeft opgelopen, dan valt het meestal als eerste op dat hij het verwonde lichaamsdeel niet meer kan gebruiken. De plek kan tevens opgezwollen zijn (oedeem), of er kunnen zelfs bloedende wonden te zien zijn. Bijvoorbeeld omdat er een scherp stuk gebroken bot door de huid heen steekt. Het kan ook zijn dat je niks merkt aan de bewegingsvrijheid van de kat, maar dat er wel een verschil merkbaar is in het gedrag van de kat. Dat afwijkende gedrag kan dan veroorzaakt worden doordat je kat veel pijn heeft.

Prognose

Als je snel met je kat naar de dierenarts gaat, dan is de prognose vrijwel altijd goed. De botbreuk zal eerst uitgebreid door de dierenarts onderzocht worden. Dit kan door het gebroken lichaamsdeel te bewegen en te luisteren of er sprake is van crepitatie. Crepitatie is het schurende geluid van botstukken die over elkaar bewegen. Indien nodig zal er nog een rontgenfoto gemaakt worden. Het bot moet daarna eventueel gezet worden. De dierenarts zal indien nodig gebruik maken van schroeven, beenpennen, een botplaat, of speciaal draad, om ervoor te zorgen dat het gebroken bot op z’n plek blijft, en zodoende weer aan elkaar kan groeien.

Het kan zijn dat je het advies krijgt om je kat de komende tijd in een bench te houden. Dit is zodat zijn lichaam genoeg rust krijgt om de breuk te laten helen. Hoe lang dit duurt, is helemaal afhankelijk van de aard van de breuk, maar ook van het karakter van de kat.

Over het algemeen zal een botbreuk goed helen, en zal je geliefde huisdier binnen aanzienlijke tijd weer de oude zijn. Soms echter, zal je kat nooit meer helemaal pijnvrij zijn, bijvoorbeeld als het buiten koud en nat is.

Een kat kan wel eens last krijgen van ringworm. Als door een dierenarts de diagnose ringworm wordt gesteld, komt het vaak voor dat het baasje van de kat in eerste instantie verbaasd is, want de naam “ringworm” doet vermoeden dat het iets met wormen te maken heeft, maar niets in minder waar. Ringworm is namelijk een schimmelinfectie. De schimmels groeien in de dode, oppervlakkige lagen van de vacht, de huid en de nagels. “Ringworm” is dan ook een inmiddels sterk verouderde benaming, die eigenlijk alleen nog maar in de volksmond gebruikt wordt. Een dierenarts spreekt dan ook over dermatofytose in plaats van “ringworm”. De schimmels die de infectie veroorzaken worden dermatofyten genoemd.

Besmettelijkheid van ringworm bij een kat

Er bestaan enkele tientallen verschillende soorten dermatofyten, die stuk voor stuk een eigen voorkeur hebben voor een bepaalde diersoort. Als een kat last heeft van ringworm, dan is dat vrijwel altijd een andere dermatofyt dan bijvoorbeeld bij een hond met ringworm, maar het is wel mogelijk dat een kat een hond besmet, of andersom. Bovendien is het heel goed mogelijk dat de infectie overgebracht wordt op een mens. Vooral kinderen lopen een groot risico om ermee besmet te worden. En daarom is het ook belangrijk om zo snel mogelijk advies te vragen aan de dierenarts en zijn of haar instructies goed op te volgen.

Hoe ziet ringworm bij een kat eruit?

Dat is precies het probleem! Er is geen eenduidige beschrijving te geven van hoe zo’n schimmelinfectie bij een kat eruitziet. Bij de ene kat zijn er ernstige huidafwijkingen te zien, terwijl er bij de andere kat slechts een paar kleine plekjes zien zijn. En soms is er zelfs helemaal niks te zien! Een kat met ringworm waarbij niks raars te zien is, is alleen een drager van de schimmel. Hij heeft dan weliswaar zelfs nergens last van, maar hij is wel besmettelijk!

Meestal ziet ringworm eruit als enigszins ronde plekken, die zich ook uitbreiden. Op deze plekken verliest de kat veel haar en ook veel huidschilfers. De plekken zitten meestal rond de kop, pootjes en/of de oren.

Ringworm kan ook veel lijken op andere huidaandoeningen, zoals een vlooienallergie of kattenacne. Meestal worden de plekken ook kaal. Maar de mate van schilfering, ontsteking en jeuk varieert enorm. Een enkele keer kan het er zelfs op lijken dat de kat alleen maar last heeft van een simpele oorontsteking, dus het kan nooit kwaad om zelfs maar bij de kleinste twijfel naar je dierenarts te gaan.

Het is de nachtmerrie van alle kattenliefhebbers: een kat met vlooien! Het is niet alleen erg vervelend voor de kat zelf, maar ook voor de rest van het gezin en je overige huisdieren. Kattenvlooien voelen zich namelijk ook prima thuis in de vacht van een hond, of op de mensenhuid. Vlooien planten zich razendsnel voort, en daarom is het ook erg belangrijk dat je je kat zo snel mogelijk behandelt, voordat iedereen er straks last van heeft.

Jeuk, pijn en zelfs lintwormen!

Een vlooienbeet zorgt niet alleen voor ontzettend veel jeuk, maar de beet zelf doet ook nog eens flink zeer. Het is daarom enorm stressvol voor een kat om vlooien te hebben. Maar ze kunnen er ook nog eens ziek van worden. Soms krijgt een kat namelijk een vlo te pakken en bijt hij hem dood, maar vlooien kunnen wel larven van lintwormen bij zich dragen. En als hij hem doorslikt, kan hij er dus ook nog eens lintwormen aan overhouden.

Een kat met een vlooienallergie

Als een kat minimaal een keer door een vlo gebeten is, dan kan zijn lichaam een allergie ontwikkelen voor de vloeistof die de vlo in het wondje achterlaat, zodat het bloed niet gaat stollen. Meestal gebeurt dit pas na een flink aantal beten, maar als je eenmaal een vlo hebt aangetroffen, dan is dit over het algemeen slechts het topje van de ijsberg. Vaak is een dier dan al ontzettend vaak gestoken. En zodra hij allergisch is geworden, gaan opeens ook de oudere beten flink jeuken. Opeens wordt je kat helemaal gek van de jeuk. Hij zal zichzelf vervolgens krabben en bijten totdat het bloedt!

Wat kun je eraan doen?

Er zijn ontzettend veel antivlooienmiddelen op de markt, maar elke dierenarts zal je aanraden om selamectine te gebruiken. Dit middel werkt het best tegen vlooien omdat het niet alleen de volwassen vlooien doodt, maar ook de eitjes op het dier, en zelfs de vlooien en larven in de omgeving. Je hoeft slechts een pipet toe te dienen, en je kat is daarmee zelfs meteen ontwormd! Selamectine is tevens 100% veilig voor kittens en pups.

Het is daarnaast ook prettig en effectief om de vacht van je kat regelmatig goed uit te kammen met een ijzeren(!) vlooienkam. En het kan natuurlijk ook zeker geen kwaad om daarnaast ook nog eens je huis te behandelen met een antivlooienmiddel, zodat je kat niet telkens opnieuw last krijgt van vlooien.